( ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္း၏ ဒႆနမ်ား )” တာဝန္ႏွစ္ခု “

• 
  

( ဆရာႀကီး ဦးေအာင္သင္း၏ ဒႆနမ်ား )

” တာဝန္ႏွစ္ခု ”

မင္းတို႔ဘဝမွာ လုပ္စရာႏွစ္ခုပဲရိွတယ္ မင္းတို႔ရဲ႕ဘဝကို မင္းတို႔မိဘေတြထက္ ပိုသာလြန္တဲ့ဘဝျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္

မင္းတို႔ရဲ႕သားသမီးေတြကို မင္းတို႔ဘဝေတြထက္ပိုၿပီး ေကာင္းမြန္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ေပးရမယ္

“အခ်ိန္ဆိုတာ ဘဝ”

မင္းအသက္ ၃၀ ငါ့အသက္ ၈၆ ဒါအခ်ိန္ပဲ အခ်ိန္ကဘဝပဲ အခ်ိန္မပါဘဲ ဘဝကိုဖြဲ႔စည္းလို႔မရဘူး

မင္းဘဝကိုတန္ဖိုးထားရင္ မင္းရဲ႕အခ်ိန္ကိုလည္း တန္ဖိုးထားရလိမ့္မယ္

” ႏွလုံးသားလွဖို႔လိုတယ္ ”

ကဗ်ာ႐ူးရယ္ စာ႐ူးရယ္ အခ်စ္႐ူးရယ္ ငါအခ်စ္ဆုံးပဲ သူတို႔ကႏွလုံးသား႐ွိလို႔

ဥစၥာ႐ူးရယ္ အာဏာ႐ူးရယ္ ငါအမုန္းဆုံး သူတို႔ကႏွလုံးသားမ႐ွိလို႔

” အားခဲထားႏိုင္ရမယ္ ”

စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ဆိုတာမ်ဴိးမျဖစ္ေစနဲ႔ စိတ္ပ်က္ခ်င္ပ်က္ လက္ေတာ႔မပ်က္နဲ႔

ဆိုလိုတာက ေလ့က်င့္ႀကိဳးပမ္းမႈကိုမေလ်ာ့လိုက္နဲ႔

” အက်င့္ ”

လူေတြက မေကာင္းတာလုပ္ျဖစ္ရင္ မေကာင္းအက်င့္ပါသြားမွာက်သိၾကတယ္

ငါေျပာမယ္ မေကာင္းတာအက်င့္လုပ္ရင္ မေကာင္းက်င့္ပါသြားမွာပဲ

အဲ့ဒီလိုပဲ ေကာင္းတာကိုလည္း အက်င့္လုပ္ရင္ ေကာင္းတဲ့အက်င့္ျဖစ္သြားမွာပဲ

” ရခဲမွရတနာ”

ေအာက္တန္းက်ဖို႔ဆိုတာ ႀကိဳးစားေနဖို႔မလိုဘူး တစ္ေန႔ ငါေအာက္တန္းက်ရမယ္လို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳေနဖို႔မလိုဘူး

ေအာက္တန္းက်တာရဲ႕ ဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္တဲ့ အထက္တန္းစားစိတ္ဓာတ္ျဖစ္ဖို႔က် ခဲယဥ္းသြားၿပီ

” သတိမမူရင္ ဂူမျမင္ဘူး ”

လူေတြကသူမ်ားထီေပါက္ရင္သာ ငါလည္း ထီေပါက္ႏိုင္တယ္လို႔ ေတြးတတ္ၾကတာ သူမ်ားကားတိုက္ရင္

ငါလည္း ကားတိုက္ခံရႏိုင္တယ္လို႔ မေတြးၾကဘူး သူမ်ားေအာင္ျမင္ရင္သာ

ငါလည္းေအာင္ျမင္မယ္လို႔သာ ေတြးၾကတာ သူမ်ားက်႐ႈံးရင္ ငါလည္း က်႐ႈံးႏိုင္တယ္လို႔မေတြးၾကဘူး
သတိထား အစစအရာရာ သတိဆိုတာပို တယ္မ႐ွိဘူး

” အခိုက္အတန္႔ ”

လူေတြက ခ်မ္းသာျခင္းသာ သခၤါရလို႔ထင္တယ္ တစ္ကယ္ေတာ့

ဆင္းရဲျခင္းလည္း သခၤါရပဲ မင္းႀကိဳးစားေနသမ်ွကာလပတ္လုံး အဆင္မေျပျခင္းက သခၤါရ

မင္း မႀကိဳးစားပဲ ေ၇သာခို အေခ်ာင္ေနေနသေရြ႔ မင္းအတြက္ဆင္းရဲျခင္းက ထာဝရပဲ

” ေတာင္းမွာအကြပ္ ”

အသိပညာရိွေသာသူ၊ ဆံုးမထိုက္ေသာသူ၊ ဆံုးမရန္ ဝတၱရားရိွေသာသူေတြကိုက ပစ္ပယ္လိုက္ၿပီဆိုရင္ေတာ့

အဲ့ဒီေကာင္ဘဝ ေသၿပီလို႔မွတ္လိုက္ေတာ့.

“စာနာမႈ”

“ကိုယ့္အတြက္ခ်ည္းပဲ မၾကည့္ဘဲ သူမ်ားအတြက္လည္း ၾကည့္ေပးႏိုင္တာကလည္း ယဥ္ေက်းမႈပဲ”

“႐ိုးသားပါ ”

ကိုယ္မရသင့္တာကို မယူခ်င္ပါနဲ႔.. ကိုယ္မရသင့္တာကို ယူလိုက္မိရင္ ကိုယ္မလိုခ်င္တာေတြကိုပါ လက္ခံရတတ္တယ္

” လူမုိက္ႏွင့္ လူလိမၼာ ”

လူလိမၼာတုိ႔သည္ တစ္ပါးသူ၏ အမွားမွ သင္ခန္းစာကုိ ယူတတ္ၾကတယ္ လူမုိက္တုိ႔သည္ ကုိယ္တုိင္မွားမွ သင္ခန္းစာရၾကတယ္

ပုိ၍ မုိက္မဲေသာသူတုိ႔ကား ကုိယ္တုိင္ မွားပါလ်က္ ႏွင့္ပင္ သင္ခန္းစာ မယူတတ္ၾကကုန္တဲ့

“ရင္ဆိုင္ပါယွဥ္ျပိဴင္ပါ ”

တညည္းညည္း တညဴညဴနဲ႔ “ငါေတာ့ ကံဆိုးတာပဲလို႔ ေအာက္ေမ့ေနရင္ အဲဒီလူ တစ္ကယ္ကံဆိုးသြားၿပီလို႔သာ ေအာက္ေမ့ေပေတာ့..

ေလာကႀကီးမွာ ရံႈးလို႔ထြက္ေျပးရင္ တစ္သက္လုံးေျပးေပေတာ့.. ေအာင္ျမင္မႈ ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး..

ထြက္ေျပးတဲ့ေကာင္ ဘယ္ေတာ့မွနိုင္ရိုးမရွိဘူး.. ရင္ဆိုင္ႏိုင္တဲ့ေကာင္မွ ႏိုင္တာ..။

ဆရာႀကီးအားေလးစားလ်က္ပါ။

Credit:Original uploader.