ၾသ၀ါဒ သုံးခြန္

"  ၾသ၀ါဒ သုံးခြန္း  "
🍑🍑🍑🍑🍑

(၁) ကိုယ့္ဘ၀ကုိယ္ “ႏြယ္ပင္ မျဖစ္ေစနဲ႔”။

ႏြယ္ပင္ဆုိတာ အမွီရွိမွ တက္တာ၊ အမွီမရွိရင္ မတက္ဘူး။

ကုိယ့္ဗိမၼာန္ ကိုယ္ဖန္ဆင္းတဲ့ နတ္လုိ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။
ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ႏုိင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါ။

မွီသူ မျဖစ္ေစနဲ႔၊ မွီခိုခံသူ ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။
ဘာ့ေၾကာင့္လဲ၊ အပင္လဲရင္ အသီးေၾကြမယ္။ အသီးေၾကြလုိ႔ အပင္မလဲဘူး။

မွီခုိတယ္ဆုိတာ အခုိက္အတန္႔ပဲ ေကာင္းတယ္။
မိဘ၊ ဆရာသမားေတြကို မွီခုိတယ္ဆုိတာ အျမဲတန္းၾကီး မေကာင္းဘူး။

အျမဲမွီခုိရင္ ကိုယ္ရဲ႕ အစြမ္းအစ တုံးသြားတတ္တယ္။ ထူးခၽြန္တဲ့သူဆုိတာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အားကုိးလုိ႔ပဲ။

ကမၻာမွာ သန္းၾကြယ္သူေ႒း ၁၀၀-မွာ အေယာက္ ၉၀-ဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိအားကုိးၿပီး သူေ႒းျဖစ္လာတာပါတဲ့။

(၂) ယာယီအေပ်ာ္ကို ထာ၀ရအေပ်ာ္နဲ႔ မလဲပါနဲ႔။
ဂိမ္းေစာ့လုိ႔ ေပ်ာ္တယ္။ ဖဲကစားရလို႔ ေပ်ာ္တယ္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္လို႔၊ ဘီယာအရက္ေသာက္လို႔၊ ပါတီသြားလုိ႔ ေပ်ာ္တယ္။ ဒါေတြဟာ တဒဂၤ အေပ်ာ္ေလးေတြပါ။

စာေမးပြဲေအာင္လုိ႔ ေပ်ာ္တယ္။ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္လုိ႔ ေပ်ာ္တယ္။ ဆုတံဆိပ္ေတြ ရလုိ႔ ေပ်ာ္တယ္။ ဒါကမွ ထာ၀ရအေပ်ာ္ပဲ။

တဒဂၤအေပ်ာ္ေတြေၾကာင့္ ဘ၀ပ်က္သူေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။ ေဆးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ဂိမ္းဆုိင္မွာ တေနကုန္ အခ်ိန္ျဖဳန္း လုိက္တာ ေဆးေက်ာင္းကေန ထြက္လုိက္ရတယ္။ ယာယီအေပ်ာ္မက္လုိ႔ ထာ၀ရအေပ်ာ္ပ်က္သြားတာ။

(၃) “သဲအုတ္တုိ႔ျဖင့္ ျပိဳလဲရာ ေက်ာက္အုတ္တုိ႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္အံ့”ဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိရမယ္။

“တဲအိမ္ျပိဳရင္ တုိက္အိမ္ေဆာက္မယ္” ဆုိတဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ိဳးေပါ့။
ကုိယ့္ဘ၀ကုိ ျမင့္သထက္ျမင့္ေအာင္ ၾကိဳးစားရမယ္။

စာေရးကေန အရာရွိ၊ အရာရွိကေန အၾကီးအကဲေပါ့။

ကားစပယ္ရာကေန ဒ႐ုိင္ဘာ၊ ဒ႐ုိင္ဘာကေန ကားပုိင္။

စားပြဲထုိးကေန မုန္႔ဆရာ၊ မုန္႔ဆရာကေန မုန္႔တုိက္္ပိုင္ရွင္ ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။မႏၲေလးၿမိဳ႕မွာ ရွိတယ္။ စားပြဲထိုးဘဝကေန မုန္႔တိုက္ပိုင္ရွင္ ျဖစ္သြားတာ။

ေက်ာင္းသားကေန ေက်ာင္းဆရာ၊ ေက်ာင္းဆရာကေန ပါေမာကၡ။ အဲဒီလို ျမင့္ထက္ျမင့္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္။

အညာဘက္က သူေ႒းတစ္ေယာက္၊ သာမန္၀န္ထမ္းဘ၀ကေန အလုပ္ထြက္လုိက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ လုပ္ငန္းတစ္ခုလုပ္မယ္ဆုိၿပီး လုပ္ငန္း စတင္လုပ္ကိုင္တယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေအာင္ျမင္လာတယ္။

အခုေတာ့ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။ အလုပ္သမား ၅၀၀ဝ-ေလာက္ ရွိတယ္။ အဲဒါ ႀကိဳးစားမႈေၾကာင့္ပါပဲ။

မိဘက ဆင္းရဲေပမဲ့ သူ႔လက္ထက္ ေရာက္ေတာ့ ခ်မ္းသာသြားတယ္။ သဲအုတ္တို႔ျဖင့္ ၿပိဳလဲရာ ေက်ာက္အုတ္တို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္တယ္ဆိုတာ ဒါပါပဲ။

Thi Ha🇲🇲