႐ိုးသားျခင္းရဲ႕တန္ဖိုး

"႐ိုးသားျခင္းရဲ႕တန္ဖိုး"
-------------------👇👇
တစ္ခါတုန္းက တိုင္းျပည္တစ္ျပည္မွာ
ဘုရင္တစ္ပါးအုပ္ခ်ဳပ္ေနထိုင္တယ္။
သူ႔ရဲ႕အ႐ိုက္အရာကိုဆက္ခံဖို႕ သားသၼီးမထြန္းကားခဲ့ဘူး။
အသက္ႀကီးလာေတာ့ ထီးနန္းအ႐ိုက္အရာဆက္ခံဖို႕
သူကိုယ္တိုင္ေရြးခ်ယ္မယ္ဆို ၿပီးေၾကျငာတယ္။

တိုင္းျပည္မွာရိွတဲ့ လူငယ္ေတြကို နန္းရင္ျပင္မွာစုရံုးေစၿပီး
အမိန္႔ရိွတယ္။
​ေမာင္မင္းတို႔အထဲက တိုင္းျပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္မဲ့သူကို
ေရြးခ်ယ္မယ္။
လိုအပ္တဲ့အရည္အခ်င္းကေတာ့ အမွန္တရားကို
ျမတ္ႏိုးသူ၊သတၱိရိွသူ ၊
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံသူျဖစ္ဘို႔ဘဲ။
အဲဒီ အရည္အခ်င္းကိုစမ္းသပ္ဖို႕ သစ္ေစ့တစ္ေစ့နဲ႔
ပန္းအိုးတစ္လံုးေပးလိုက္မယ္။
အိမ္ေရာက္ရင္ အပင္ေပါက္ေအာင္လုပ္ၾက။

​ေနာက္တစ္ႏွစ္ၾကာရင္ ျပန္လာခဲ့။ အပင္ကိုၾကည့္ၿပီး
ဘယ္သူဟာ ဒီအရည္အခ်င္းရိွလဲ ဆံုးျဖတ္မယ္။
လူငယ္ေတြလဲ ဘုရင္ႀကီးေပးတဲ့ သစ္ေစ့နဲ႔
ပန္းအိုးကိုယူၿပီး အိ္မ္ျပန္ခဲ့ၾကတယ္။
 အဲဒီအထဲမွာ အေမကိုလုပ္ေကြၽးေနတဲ့
ေမာင္ရစ္ဆိုတဲ့ လူငယ္လဲပါ၀င္တယ္။

ေမာင္ရစ္လဲ သစ္ေစ့ကိုပန္းအိုးထဲထည့္စိုက္ၿပီး
အခ်ိန္မွန္မွန္ေရေလာင္းေပးတယ္။
ပန္းအိုးကို အရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္ ၾကည့္ၿပီး
ဂ႐ုစိုက္ေနေပမဲ့ တစ္ပါတ္လဲ အပင္ကမေပါက္၊

 ႏွစ္ပါတ္လဲ အပင္ကမေပါက္၊ တစ္လလဲ
အပင္ကမေပါက္ျဖစ္ေနတယ္။
သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ သူတို႔အပင္ေတြ
ဘယ္ေလာက္ႀကီးေၾကာင္း၊
အရြက္ေတြဘယ္ေလာက္ထြက္ေနေၾကာင္း
ေျပာသံၾကားေနေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕အပင္ကေတာ့
ထြက္မလာေသးပါဘူး။
စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ ဆက္ၿပီးေရေလာင္းေနေပမဲ့
အပင္ကေျခာက္ေနျမဲပါဘဲ။
အပင္ကထြက္မလာပါဘူး။

 ဒီလိုနဲ႔ တစ္ႏွစ္ျပည့္လို႔ ဘုရင္ႀကီးခ်ိန္းထားတဲ့ရက္ကို
သာေရာက္လာတယ္။
​ေမာင္ရစ္ရဲ႕အပင္ကေပါက္မလာပါဘူး။
ေမာင္ရစ္က ဘုရင္ႀကီးဆီကို ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ဘူး။
ေမာင္ရစ္ရဲ႕အေမကေတာ့ ျပန္သြားဘို႔တိုက္တြန္းတယ္။

ျပဳိင္ပြဲမွာ ႐ႈံးနိမ့္လဲအ႐ႈံးကို လက္ခံႏိုင္ရဲတဲ့
သတၱိရိွသူဟာ ေယာက်ၤားေကာင္းတစ္ေယာက္ဘဲလို႔
အားေပးစကားေျပာလိုက္တယ္။
 ေမာင္ရစ္လဲ အပင္မေပါက္တဲ့ပန္းအိုးကို
ယူေဆာင္ၿပီး နန္းရင္ျပင္ကိုျပန္သြားတယ္။
​ေမာင္ရစ္ရဲ႕ပန္းအိုးကလြဲလို ႔က်န္တဲ့လူငယ္ေတြရဲ႕
ပန္းအိုးထဲမွာ အပင္ေတြနဲ႔ေ၀ဆာေနတာကိုေတြ႔ရတယ္။

လူငယ္ေတြလဲ သတ္မွတ္ထားတဲ့ေနရာမွာ
ပန္းအိုးကိုထားၿပီး ဘုရင္ႀကီးရဲ႕အဆံုးအျဖတ္ကို
ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတယ္။

ဘုရင္ႀကီးက ပန္းအိုးေတြကို ေခါင္းတစ္ညိတ္ညိတ္နဲ႔
လိုက္ၿပီးၾကည့္ေနတယ္။ တစ္တန္းၿပီးတစ္တန္း
ေက်ာ္သြားတယ္။
ဘုရင္ႀကီးစိတ္တိုင္းက်မေတြ႔ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။
ေနာက္ဆံုးတန္းကိုေရာက္တဲ့အခါ
အပင္မေပါက္တဲ့ေမာင္ရစ္ရဲ႕ ပန္းအိုးကိုေတြ႔သြားၿပီး
ဘုရင္ႀကီးမ်က္ႏွာ ၀င္းလက္သြားတယ္။

 ေမာင္ရစ္ကို လူၾကားထဲကဆြဲထုတ္ၿပီး
ေမာပင္ရစ္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲေျမႇာက္ၿပီး
မင္းေလာင္းအျဖစ္ေရြးခ်ယ္လိုက္ေၾကာင္း
ေၾကညာလိုက္တယ္။
 ပရိတ္သတ္ႀကီးက ႐ုတ္႐ုတ္သဲသဲျဖစ္ၿပီး
နားမလယ္စြာနဲ႔ ဘုရင္ႀကီးကို၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့အခါမွာ
ဘုရင္ႀကီးက အေၾကာင္းစံုကို႐ွင္းျပတယ္။

ေမာင္မင္းတို႔ကို ေပးလိုက္တဲ့မ်ိဳးေစ့ေတြအားလံုးကို
ေရေႏြးထဲမွာထည့္ျပဳတ္ၿပီးမွေပးလိုက္တာ၊
ဘယ္လိုမွ အပင္ေပါက္စရာအေၾကာင္းမရိွဘူး။

 ေမာင္ရစ္တစ္ေယာက္သာ ႐ိုး႐ိုးသားသားန
ဲ႔အပင္မေပါက္တဲ့ပန္းအိုးကို ျပန္ၿပီးယူလာခဲ့တယ္။
 က်န္တဲ့သူေတြက မ်ိဳးေစ့ကိုအစားထိုးၿပီးစိုက္ခဲ့လို႔သာ
အပင္ေပါက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္တယ္။

 ကိုယ္တိုင္မွ မ႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ဟာ
တိုင္းေရးျပည္ေရးကို ဘယ္လိုလုပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္မွန္မွန္
ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မွာလဲ။
႐ိုးသားသူတစ္ေယာက္ျဖစ္ဘို႔ဆိုတာ မလြယ္လွဘူး။
အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးရံုသာမက ဒီအမွန္တရားကို
လက္ခံႏိုင္ရဲတဲ့သတၱိနဲ႔ အနစ္နာခံႏိုင္တဲ့စိတ္ဓာတ္လဲ
ရိွဘို႔လိုတယ္။

အေၾကာင္းစံုကိုသိသြားေတာ့ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕
အဆံုးအျဖတ္ကို အားလံုးကလက္ခံ
သေဘာတူလိုက္ၾကတယ္။
႐ိုးသားပါ။ အမွန္ကိုလက္ခံပါ။
စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံပါ။
ကိုယ္ျပဳသည့္ဒါဏ္ကိုယ္၏ကံကိုယ့္ထံျပန္လာမည္။
႐ိုးသားျခင္း သည္အေကာင္းဆံုးေသာ၀ါဒပါ။

Credit to original